ZORLUKLARLA DOLU BİR YILDA ARILIĞI TAŞIDIM...

       Bu yıl mevsimsel olarak zor bir yılın içerisindeyiz.Havalar şubat ve mart aylarında kurak geçti.Nisan içerisinde güçlü olmasada zaman zaman hafif yağışlar aldık.Kış ortasında her yıl baharı geçirdiğim bölge bu yıl çok kötüydü...Bahar ayında açlıkdan 8 kayıp oldu.sanmayın arılara bakmadık...Bahar girilşinden bugüne kadar 250 kilo şeker tükettiler.

      Bu yıl nektar oluşmadı kuraklıkdan.Nisan yağmurlarıyla nasıl olur bakalım.Kovanlar bahara zayıf çıktılar.desteğe rağmen hızlanma zayıf oldu.öyle oluncada bende arılığı bir daha taşıdım.Bakalım burada nasıl bir gelişme izleyeceğiz.Yayla mevsimine kadar henüz 1,5 aylık bir süremiz var.Henüz ana üretmeye geçemedik.Hiç bölmede yapmadık.Artık 2-3 hafta daha bekleyeceğim.Tüm arılığın toparlanmasını beklemek niyetindeyim.

                 Artık her işi mevsime bıraktık.19 Nisandayız ama hava sıcaklığı hala iyi değil...Bizim arıların arkadaşları güzel kuşlarda teşrif buyurdular.Arı kuşlarının aliminyum folyo yada ayna gibi cisimlerin ışığı yansıtmasından korktuklarını işittim çevremdeki arıcılardan..Bende kovan üstlerine dallara aliminyum folyo astım.Şu ana kadar arılıkda arı kuşuna raslamadım.Ama bir şey değişmiyorki...seslerini duyan arı çalışmayı kesiyor...Sanki kovanlar sönmüş sanırsın.Hiç vızıltı ses yok...

              Benim döşemealtına Bahar ikinci kez gelecek gibi...10 gündür hava sıcaklıkları geceleri oldukça düşük.10 derecenin altında.Hala soba akşamları yanıyor.

               Otsu bitkiler çiçekler yeniden açacak.Öncede açmadı.Çünkü:yer kuraklıkdan kurudu.Hafifden yağan yağmur otları çevreyi yavaşdan uyandırmada...

                Bu haftayı evde yatarak geçirdim..Haftanın ilk gününde hastahane beni bekliyordu...Göğüs ağrılarım vardı.Anjio oldum.Sonuç temiz gibi...Ama dikkatli olmak gerek...Hayat vücudun değerini 60 a yakın öğretti...İnşallah sağlığımızı korur,arılarla bir kaçyıl daha sevgi dolu yaşamaya çalışırız...
Arıcı 07-ANTALYA